Dagenlang probeert de regen zich al te verschuilen in een onstuitbare hoeveelheid voorbij jagende wolken en slaagt daar maar niet in. Het blijft dus voortdurend regenen dat ‘t giet. Zonet nam donder en bliksem even de regie over, als een soort van hevig protest. ‘Kermis in de hel’, zo zei men vroeger.
Het neemt allemaal niet weg dat UNA begonnen is aan de winterpauze. Na een adembenemend laatste competitieduel in Zuid-Holland, staan onze mannen er, met de derde plek in de rangschikking, halverwege goed op. Tijd voor wat tussentijdse overpeinzingen.
Het zal weinigen verbaasd hebben dat onze gewaardeerde coach Harrie Gommans Zeelst na viereneenhalf jaar gaat verlaten. Jammer, maar begrijpelijk in zijn nog jonge carrière. Hij kwam als invaller en liet zien helemaal klaar te zijn voor dit werk. Natuurlijk, op elke trainer is wel eens wat aan te merken. Maar ik heb hem er zelden op betrapt dat hij echt verkeerde keuzes maakte, ondanks het grote aantal blessures; dikwijls kreeg ik vooraf – na de zoveelste blessure - te horen welke keuzes hij had gemaakt en waarom.
Dat doen weinig coaches. Hulde dus voor Harrie (rechts op de foto), maar ook voor Jürgen, zijn collega langs hem op de bank, die bij de spelers goed in de markt ligt.
Formidabel
Dan de spelers. Om te beginnen achterin. Eerste constatering: we hebben twee prima doelverdedigers en dat komt soms wel erg van pas. Natuurlijk is Petar de onbetwiste nummer één. Maar Giel Flokstra blijkt, als de nood aan de man komt, een perfecte vervanger, met prachtige reflexen.
Verder: Yoeri Sijbers, wat een geweldig seizoen tot nu toe. Wie valt over wel eens een slecht passje, is een kniesoor.
Links Sijbers, rechts Scheepers, het formidabele centrale duo
Yoeri vormt samen met de uiterst betrouwbare en rustgevende Tom Scheepers (goeie passer ook), een formidabel centraal duo. En daarnaast haalt Rhoan Boudewijns, zoals hij de laatste paar partijen aantoonde, als centrale verdediger ook een echte voldoende.
Aan de zijkanten zit het eveneens snor. Wie had gedacht dat een steevaste uitblinker als Louisben Jagt op de linksachter positie zo goed zou worden vervangen door de bijkans onstuitbare 20-jarige Joey van Casand? Misschien soms met wat jeugdige overmoed, maar dat wordt hem vergeven. Rechts achterin, is Thomas Horsten natuurlijk ook een uitstekende vaste kracht, een complete verdediger, behorende tot wat wellicht de beste verdediging is van de Derde Divisie. Alex Smeins verving hem de laatste wedstrijden heel goed. Dus weten we nu ook dat die niet alleen een hele goeie middenvelder is.
Smeins kan het ook als rechtsachter
Over het middenveld gesproken, dat vormt natuurlijk het tweede sterke punt van dit UNA. Jammer van de vele blessures, maar desondanks is Bassou Boulghalgh de onmisbare centrale controleur. Het woord ‘onmisbaar’ past tegelijk ook bij Jesse Wielinga. Een speler die zowel verdedigend als aanvallend een dominante en belangrijke rol speelt in dit UNA. Over verdedigend en aanvallend gesproken:
Foto’s boven: links Boulghalgh en rechts Wielinga
Brian Boogers (foto boven) begon het seizoen niet echt overtuigend, werd beter en beter en valt nu niet (meer) weg te denken. De inzet van de aanvoerder, met vele kilometers op zijn conto - denk bijvoorbeeld terug aan het pracht-sluitstuk tegen STEDOCO - plus zijn inbreng in het spel, maken ‘de zwerver’ tot een zeer gewaardeerde captain. Voorin steelt Sten Senders dikwijls letterlijk, zowel als figuurlijk, de show. Kwalitatief is hij het grootste aanvalstalent van UNA. En die, als initiator bij veel aanvalsacties, vijandelijke verdedigingen dikwijls uiteenrafelt. Natuurlijk een heel belangrijke speler dus.
Senders links en van den Akker rechts
Dan Max van den Akker. Scoren, is natuurlijk een wezenlijk element in het voetbal. En dat doet de spits opnieuw, als huidige topscoorder. Tijdens het allerlaatste duel bij STEDOCO zagen we bovendien een ongewoon agressief spelende aanvaller, die ook zijn fysiek gebruikte, veel duels won en daarnaast de enige goal maakte. En zo zien we hem natuurlijk het liefst. Juul Respen tot slot, maakt in elk duel eveneens veel kilometers en is volop in balbezit. Daardoor was hij in vele duels één van meest actieve en betere spelers.
Tot slot: invallers als Nick Tielemans (veelzijdig, brengt er ‘zjoem’ in als hij erin komt), Jeroen van Schoonhoven (steeds bruikbaar als de nood aan de man is), Nguyen Noah (een aantal sterke partijen, meestal als invaller) en Owen Johnson (snel en slagvaardig, hij komt er wel). Verder zijn Azis Dahir en Cas Faber vanwege blessures weinig keren actief geweest dit seizoen, maar hebben allebei kwaliteit genoeg om het elftal op te stuwen. Het wachten is op hun comeback.
Als de spelers, die hebben aangekondigd na het seizoenseinde hun vleugels uit te slaan, zich daardoor niet laten afleiden (en dus dezelfde fantastische instelling tonen als tegen het quasi ongenaakbare STEDOCO), dan gaat UNA nog een mooie tweede seizoenshelft tegemoet.
