Cookie beleid UNA

De website van UNA is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

De nummers 3 van de verkiezing ‘UNA’s beste’

28 maart 2021 10:00


Het is zover, we gaan de uitslag van de verkiezing 'UNA's beste' bekendmaken. Maar niet in één keer. Om de twee dagen maken we via deze website een aantal namen bekend. Vandaag de beste nummers 3 per linie. Dinsdag maken we de beste nummers 2 bekend en donderdag de grote winnaars.

En dan volgt er op vrijdag nog een slotwoord inclusief het ‘dreamteam’ zoals vastgesteld door de werkgroep bestaande uit Wil van den Heuvel, Tiny van Boekel, Huub de Ruyter en Thieu Vlemmix.

De keeperssleddens.una.beste.1965.jpg
Nummer 3: Ben Sleddens

Voor een UNA speler is de verkiezing voor een vertegenwoordigend team (nog altijd) een unicum. Ben Sleddens verwerft zo’n verkiezing al op jonge leeftijd. In zijn diensttijd maakt hij namelijk onderdeel uit van het Nationale Nederlandse Militaire Elftal.

Ben speelt en wint talloze topwedstrijden voor die van ons. Maar legendarisch is toch wel het duel waarin hij – in 1974 bij Longa – tijdens het stoppen van een penalty, een vinger breekt en toch verder speelt. Het zegt iets over de op ’t buitendorpse Djept geharde sportman. En bijna even legendarisch is zijn  fantastische wedstrijd bij amateur landskampioen Middelburg, waarna in de plaatselijke lagere schoolkrant de meester aan Jantje vraagt: ‘wie lijkt er het meest op een inktvis’? Het antwoord van Jantje: ‘de keeper van UNA’. ‘Hoe kom je daar nou bij Jantje, de keeper van UNA heeft toch maar twee armen’. Jantje dan: ‘dat kan wel meester, maar het lijkt toch of hij er tien heeft’.

Ondanks zijn omzwervingen o.a. via de Spechten en RKVVO, komt Ben altijd weer terug in zijn thuishaven. Na de voetbal- en trainersloopbaan bekleedt hij nog jaren het voorzitterschap van de Supportersvereniging. Zijn palmares bij UNA is indrukwekkend met titels in 1965, 1974 en 1976.             

 

De verdedigers
Nummer 3: Dragan Thijssens

thijssens.dragan.una2.jpg

Na zijn  jeugd wordt zijn talent al snel op waarde geschat en maakt hij de overstap naar de jeugdafdeling van FC Eindhoven. In 1998 debuteert hij in het eerste elftal en fungeert daar een aantal jaren als een betrouwbare verdediger.

In 2005 besluit hij het betaalde voetbal vaarwel te zeggen en komt, samen met Sander van Huijksloot, de gelederen van UNA versterken. In de vier seizoenen, die hij bij UNA speelt, komen zijn kwaliteiten onmiskenbaar tot uiting. Een verdediger, sterk in de duels, meedogenloos als het moet, druk coachend naar zijn medespelers. Maar ook als mens zeer betrokken bij het hele UNA gebeuren.  Na de afsluiting van zijn spelersloopbaan, start Dragan zijn trainerscarrière door bij UNA assistent-trainer te worden (onder Bas Gösgens), om vervolgens als hoofdtrainer aan de slag te gaan bij vv Gestel.

Ondertussen blijft hij UNA trouw en speelt nog jarenlang in een vrienden elftal. Op dit moment is hij hoofdtrainer van Rood Wit. 

Helaas werd bij hem onlangs de vreselijke ziekte ALS vastgesteld.

 

De middenveldersnotten.una.beste2.jpg
Nummer 3: Twan Notten

Een strateeg op het middenveld. De technicus die met één beweging drie tegenstanders op het verkeerde been zet.

De Geldroppenaar onderbreekt een succesvolle periode bij vv Geldrop (1976-1995) voor twee seizoenen UNA (1980-1982), waar hij in het eerste jaar – na een barrage met RKTVV en Schijndel – meteen de titel pakt en promotie naar de Hoofdklasse bewerkstelligt.

Notten vertrekt na het tweede jaar weer (degradatie) om daarna met Geldrop drie keer de landstitel bij de amateurs (1984-1987-1990) op te eisen. De middenvelder groeit bij UNA, maar zeker ook bij Geldrop, naar grote hoogte.

‘Slechts’ eenmaal draagt Twan het oranje shirt van het Nederlands Amateurelftal. Hij blijft er laconiek onder. Betaald voetbal trekt hem niet, want hij heeft een goede baan op het belastingkantoor. Het plezier in het spelletje staat bij hem boven alles.

Na zijn glanstijd bij Geldrop keert Notten op hoge (voetbal)leeftijd weer terug op Sportpark Zeelst. Mede omdat zijn zwager Paul van Baren bij UNA speelt.        

 

De aanvallers
Nummer 3: Frans Weijers

weijers.frans.una.beste.jpgFranciscus J.C. Weijers komt in 1964 vanuit vv Waalre naar Zeelst. Is dan een van de weinige buitenstaanders die bij het succesvolle UNA direct in goede aarde valt. Scoort vaak en bijna overal. Is een ware plaag voor de verdedigingen in de hoogste klasse van het amateurvoetbal. Heeft een haat-liefde verhouding met de scheidsrechters. Arbiter Van den Akker heeft nog altijd nachtmerries als hij aan de gevaarlijke UNA aanvaller denkt. Daarentegen voelde scheidsrechter Sjef Tauran Weijers altijd perfect aan.

Weijers vertrekt in 1968 naar EVV Eindhoven om daar twee jaar als semiprof in 53 wedstrijden 21 keer te scoren. Keert daarna weer terug om met UNA in 1976 naar de Hoofdklasse te promoveren. Is in de kampioenswedstrijd bij de Baronie, bij de 2-1 zege één van de doelpuntenmakers.

Na zijn actieve loopbaan heeft Weijers jarenlang zitting in het Jeugdbestuur. Tegenwoordig maakt UNA nog altijd dankbaar van zijn kennis als uitvoerder in de bouw. 

Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!