90 Jaar v.v. UNA
Aflevering 6

Onze vereniging groeide als kool en op 8 januari 1971 werd Marc Gabriёls als 600^e lid ingeschreven.

De accommodatie werd uitgebreid met een nood kleedlokaal; een houten “hökske” waarin ondergetekende voor het clubblad UNAniem eens een interview afnam van een van de gebroeders Van der Leegte (ja die van VDL), die toen speelde in een van de lagere elftallen van UNA.

Het gemeentebestuur sloeg de plank volkomen mis toen men op 1 maart 1971 officieel meedeelde dat het sportpark aan de Sportlaan zou verdwijnen en UNA zou moeten verhuizen naar het Akkereind. Foutje, bedankt, want onze geelzwarten spelen nog steeds aan de Sportlaan.

Een jaar na de mededeling van de gemeente dat ons sportpark verplaatst  zou moeten werd dit weer in twijfel getrokken.

Voor UNA 1 werd 1973-1974 een groots seizoen. Het instellen van drie hoofdklassen door de KNVB.  Door dit besluit was het mogelijk dat UNA twee wedstrijden voor het einde van de competitie de promotie kon behalen. Op 12 mei had de ploeg daarvoor genoeg aan een gelijkspel bij Longa in Tilburg. Het werd 2-2, dus genoeg.

In het seizoen 1975-1976 kon trainer Ab Meeuwissen afsluiten met een kampioenschap. UNA promoveerde weer naar de hoogste amateurafdeling van Nederland. Dat ging nog niet gemakkelijk, want op 19 april moest er nog een gunstig resultaat worden behaald bij Baronie in Breda. Frans Weijers deed iets wat hij niet gewend was. Hij kopte! UNA naar de voorsprong. Nadat Baronie terug kwam tot 1-1 zorgde Thomas v.d. Berg voor de beslissende tik. De platte wagen reed weer door Zeelst en de vlag ging weer op de meulen.

In die tijd was Sjef Tauran regelmatig scheidsrechter bij de wedstrijden die UNA speelde. Tauran, imposante KNIL militair, was een leidsman die veel respect afdwong. Hij was fanatiek en had overwicht. Als hij een overtreding had gezien pakte hij zijn witte zakdoek uit z’n kontzak en legde die op de plaats waar de vrije trap genomen moest worden. Vervolgens gaf hij de boosdoener flink op zijn donder. Daarna volgde de vrije trap op de plaats waar de zakdoek lag. Een voorloper van de VAR.

Voor ons clubblad had ik het genoegen om een interview met Sjef af te nemen. Dat was een belevenis, waarbij hij een album vol foto’s waarop hij samen met Prins Bernhard op stond toonde.

In die tijd was Frans Weijers vaak de gebeten hond bij de tegenstander en van sommige scheidsrechters. Vaak werd hij bestraft omdat hij een overtreding gemaakt zou hebben. Tauran had een ander beeld van Frans Weijers. Met zijn Maleise tongval zei hij: “Fransie is een goeie jongen en tegenstanders maken hem boos. Als hij dan een overtreding begaat wordt hij soms weggestuurd door de scheidsrechter en dat is niet eerlijk”.

In 1973 vierde de Supportersclub haar 25 jarig bestaan. Een uniek gebeuren in de regio. In de 70-ger jaren organiseerde die club busreizen naar uitwedstrijden en bij de terugreis werd er altijd ergens aangelegd. Een uitje voor menige Zeelstenaar. Soms werd er nog wel eens een geintje uitgehaald.

Zo speelde UNA een wedstrijd bij Sparta ’25 en bij de terugreis, na een paar honderd meters, werd aangelegd in Lieshout en ondertussen hadden er al een paar supporters een zak friet kunnen scoren. Toen de plaatselijke harmonie langs de bus passeerde gebeurde het dan ook dat iemand via het schuifraampje, dat toen nog in de bus zat, zijn frietje in een tuba deponeerde en die was vervolgens uit getoeterd.

In het seizoen 1977-1978 moest trainer Ab Meeuwissen (Gatmijaar) lijdzaam toezien dat zijn team de amateurtop van Nederland moest verlaten, maar dat was niet voor lang.

In seizoen 1979-1980 werd het eerste elftal, dat normaal in de eerste klasse E speelde, noodgedwongen uitgeleend aan eerste klasse F (Limburg), waarbij de uitwedstrijden meestal werden geleid door een scheidsrechter, die per fiets naar het sportpark kwamen. Meestal heette hij Sjeng, want de tegenstander kende hem wel. Aan het eind van het seizoen stond UNA op plaats acht.

Walther Soetens was voorzitter, Harrie Senders secretaris en Martien Keeris penningmeester.

Jubileum in 1979 (50 jaar): V.l.n.r. - nog net zichtbaar de voormalige trainer Guus de Graaf - en verder (toekomstig voorzitter) Jos Blatter en de zittende voorzitter Walther Soetens.

‘Huldiging bij het 50-jarig jubileum in 1979. De linker inzet: v.l.n.r. Nol Louwers, Janus Rommers, Piet v.d. Berk, Walther Soetens, Franske van Lieshout en Antoon Roosen. De rechter inzet, Franske van Lieshout en Antoon Roosen.

UNA ging van start met een damesafdeling. Albert Renders en Henk van Ham werden trainer en coach.

Seizoen 1980-1981 was weer succesvol voor de club. Met 31 punten (35-16) behaalden de mannen van trainer Guus de Graaf de titel in de eerste klasse E en keerden terug in de hoofdklasse. Het team bestond uit Coen Broens, Ton van Oorschot, Frans Bergmans, Bart Fleskens, Peer de Jong, Ben Sleddens, Gerben Demin, Johan Kortooms, Twan Notten, Jos Blatter, Ton Boogers, Jack van Osch, Frans Janssen, Louis Geenen en Wim v.d. Oever. Toen hadden we nog maar vijftien selectiespelers en daar kom je heden ten dage aan te kort.


    

Het seizoen 1981-1982 bleek nog een te zware opgave te zijn in hoofdklasse C, want aan het einde was degradatie een feit.

In de volgende aflevering gaan we verder met de historie en die kent heel veel hoogtepunten.

Seizoen 1969-1970 - 2e klasse A

 Seizoen 1970-1971 - 2e klasse A