90 jaar v.v. UNA

Aflevering 3

In de vorige aflevering maakten wij u getuige van de verrichtingen van UNA in de eerste tien jaar van haar bestaan. We pakken de draad weer op in 1936 en overbruggen een periode die tot 1945 het wel en wee van onze club in beeld tracht te brengen.

In de dertiger jaren werd het niet beter op voor de voetballers van UNA, want ook Zeelst kende een groot aantal werklozen.

Ondertussen telde UNA al zo’n 50 leden. Voorzitter A. v.d. Voort werd in 1937 opgevolgd door A. Rommers. In dat jaar werd met drie elftallen deelgenomen aan de competitie.

De invloed van de geestelijk adviseur was groot. Dat was ook vastgelegd in de statuten van de vereniging. Artikel 3 hield o.a. in: het bestuur is iedere maand verplicht een vergadering te houden. Het bestuur wordt bijgestaan door een geestelijk adviseur, te benoemen door Zijne Doorluchtige Hoogheid, de bisschop van Den Bosch en de eventuele besluiten behoeven om geldig te zijn de goedkeuring van de adviseur.

Voor het hedendaagse bestuur zou het niet slecht uitkomen als er maar een keer per maand vergaderd zou worden, maar de tijden zijn veranderd. Nu is er bijna iedere dag een bijeenkomst gepland.

Dat de zwart rokken met witte stijve boord nog steeds de dienst uitmaakten wordt duidelijk in 1937. In Zeelst was Piet de Bont een bonte figuur. Bakker van brood, later frietbakker, wielerfanaat en  hij hield wel van spektakel. Hij had contact gezocht met een voetbalclub uit Antwerpen. Na lang en breed overleg en gezien er geen termen aanwezig werden geacht die in conflict waren met de artikelen van het bondsreglement, verleende het bestuur toestemming voor het duel in Antwerpen.

UNA ging onder de naam “de platzak” acteren. Die wedstrijd werd ook gespeeld, maar er kwam trammelant. Op 25 juli kwam de ploeg uit Antwerpen naar Zeelst. Weer was de geestelijk adviseur op de vergadering die daaraan vooraf ging niet aanwezig. Waarschijnlijk was hij verhinderd omdat hij nog bij een aantal boeren hammen en jenevers moest scoren? Ondertussen kon hij het ook niet laten om de boerinnen te wijzen op het feit dat het gezin met zes koters nog niet compleet was…

Ondertussen had UNA de beslissing genomen; de Vlamingen kwamen naar Zeelst en die hadden een paar “madammekes” in de bagage die dingen deden waar ze in Zeelst nog nooit aan hadden gedacht.

Toen de Belgen weg waren kwam de geestelijk adviseur weer in beeld. Het toeval wil dat de adviseur nou pastoor Josephus de Bont was. Hij maakte het echt te bont, want ondanks dat hij niet aanwezig was op de bestuursvergaderingen, schorste hij Piet de Bont voor één jaar. Hij probeerde ook nog de voorzitter te schorsen, maar UNA zou UNA niet zijn en daarom ging die “bonte” poging niet door.

Het einde van de Vlaamse kermis, maar in Zeelst werd er nog lang over “geklapt” .

In het seizoen 1937-1938 werden reeds twee jeugdelftallen ingeschreven voor de competitie. Het seizoen werd afgesloten met een batig saldo van 71 Gulden.

Toen al wilde men meer informatie en gingen er stemmen op om een clubblad uit te geven. De kosten daarvoor waren nog te groot, dus dat ging voorlopig niet door. De leden zouden nog tot 1956 moeten wachten op het eerste clubblad.

In 1939 viel het tien jarig bestaan samen met de mobilisatietijd. Veel spelers moesten Zeelst verlaten, maar UNA bleef zich handhaven in de Eerste Klasse.

De oorlog brak uit, maar ook in de Duitse bezettingstijd werd er bij UNA gevoetbald, ofschoon een aantal jongeren naar Duitsland moesten om daar te gaan werken. Onder hen was ook voorzitter Rommers. Zijn taak werd overgenomen door Antoon Roosen.

In 1940 werd deelgenomen aan diverse seriewedstrijden. Bij Rood-wit werd de eerste prijs behaald en in Meerveldhoven werd de Velasques wisselprijs gewonnen. Het Zeelsterse Duc George was er trots op.

Ondanks de oorlog bracht het seizoen 1940-1941 voor het eerste elftal het eerste grote succes. Door een 3-1 overwinning op Madjoe werden de geelzwarten afdelingskampioen. De promotiewedstrijden tegen Dosko uit Duizel werden allebei gewonnen. Thuis met 3-2 en in Duizel, onder tropische omstandigheden, met 3-1.


Het kampioenselftal uit 1941

Promotie was een feit geworden en UNA ontsteeg de toenmalig genoemde “Brabantse Bond” en ging naar de vierde klasse van de NVB.

Het kampioenschap zorgde echter voor nieuwe problemen. Het terrein aan de Hagendorenseweg voldeed niet aan de door de NVB gestelde eisen. Baetsen verhuurde een weiland achter het patronaat (achter de Willibrordusstraat). De leden maakten het veld bespeelbaar onder leiding van Janus Peters, die al vanaf 1934 terreinknecht was van UNA. Het veld werd goedgekeurd, maar toch moest UNA in 1942 het veld weer verlaten en de oplossing werd gevonden in het spelen van thuiswedstrijden op het terrein van de tegenstander. Toen kon dat nog….

Ondertussen had UNA 69 leden. Bij de oudere leden zal de naam van Martien Keeris niet onbekend zijn. Hij werd in 1940 secretaris van onze club.

In de oorlogstijd ging de competitie wel door, maar de vervoersproblemen waren nijpend. Piet de Bont, ja die van de bonte kermis, stelde zijn bakfiets beschikbaar voor vervoer en ook huurde men tandems in Eindhoven.

Ondanks de oorlog verliep de competitie nog goed, behalve dan in 1944-1945, want toen werd de strijd geneutraliseerd. UNA speelde slechts één wedstrijd: UNA-Hapert; uitslag 3-3.

Op slag van de bevrijding moest UNA nog afscheid nemen van een aantal kinderen die door een verkeerd uitgevoerd bombardement om het leven kwamen.

Na de bevrijding nemen we de draad weer op in deel 4.



Seizoen 1936-1937 - 1e klasse B RKVB distr. Den Bosch regio Eindhoven

Seizoen 1937-1938 - 1e klasse B RKVB distr. Den Bosch regio Eindhoven

Seizoen 1938-1939 - 1e klasse B RKVB distr. Den Bosch regio Eindhoven

Seizoen 1939-1940 - 1e klasse B RKVB distr. Den Bosch regio Eindhoven

Seizoen 1940-1941 - 1e klasse B RKVB distr. Den Bosch regio Eindhoven