De uitgebreide familie van Delft op safari…
Eigenlijk ben ik daar toch al vlot uit. Met Truus, de oudst nog levende van de familie en getrouwd met UNA’s oud-voorzitter en oud-speler van UNA 1 Walther Soetens, vang ik meteen twee vliegen in één klap. Als hun antwoord een ‘ja’ is, dan kunnen we al van start. En dat is ‘t, een ‘ja’. Op naar de Houtwal dus, het is een bloedmooie dag aanvang juni. Krijgen we corona klein?
Koosje
Maar eerst in gedachten nog even terug. Naar eind dertiger jaren van de vorige eeuw, als het geblèr van Hitler langzamerhand ook in Zeelst begint door te dringen. Het pas getrouwde paar Koos en Jana komt eerst te wonen op Kruisstraat. In 1959 wordt er verhuisd naar de Hoogstraat. Daar komt het gezin tot volle ontplooiing.
Jana en Koos..
Vader Koos, wordt in het dorp eigenlijk altijd liefkozend ‘Koosje’ genoemd. Om te beginnen gaat eerst de eer naar deze ‘founding father’, de man die aan de wieg stond van de mooie familie. In dat verband vind ik in het historische boek ‘Zeelster Nijverheid’ (Zeelst Schrijft Geschiedenis) een opmerkelijk stukje over zijn verleden. Daarin vertelt sigarenmaker Piet Diepens over een voorval met in de ‘hoofdrol’ Koos van Delft, die bij Duc George het aanspreekpunt is namens de sigarenmakers. Als Koos op een dag een meningsverschil krijgt met de chef, zegt deze hem ontslag aan. Maar dan blijkt hoe populair ‘Koosje’ is. Uit solidariteit legt het hele bedrijf acuut het werk neer. Zodra de machtige directeur Boy Bazelmans erbij wordt betrokken en vervolgens dreigt met het bellen van de politie, wordt de situatie er niet beter op. Nu kondigen de vastberaden sigarenmakers een totale werkstop aan. Resultaat: het ontslag van vakbondsman Koos wordt ingetrokken.
Vraag tussendoor aan Truus: hoe was ie thuis, zijn karakter? Truus: “Ons vader was unnun hardwerkende mens die alles voor zijn gezin overhad. Ik herinner me nog dat ons moeder – ze was er eentje van Louwers - in verwachting was en dat hij in de vroege ochtenduren al bezig was om de was op te hangen. Hem was niks teveel. Iets vervelends of slechts van hem als vader kan ik me niet herinneren”.
Van Delft en UNA
Met UNA heeft het hoofd van de familie van Delft een sterke band. Hij is er al gauw lid van, als speler. Later doet hij nog van alles, zit aan de kassa, is jeugdleider, zet in - wat nu het café van Ton van Keulen is - altijd de stoelen klaar voor het kienen, etc.
Koos, op de bijgaande elftalfoto staat hij te midden van een legendarische rij Zeelster mannen (zie foto en namen) in 1934. Het eerste lustrum (5 jaar) is een feit.
Dan nu naar de nakomelingen, in chronologie. U kent het spreekwoord ‘goed voorbeeld doet goed volgen’. En zo geschiedt.
Het hele gezin toen nog Kruisstraat 1954, rechts Joop....
Joop is de oudste en blijkt bij de jeugd van UNA een zeer talentvolle speler in A1 te zijn - met zelfs al wedstrijden in het vaandelteam - die nog ver had kunnen komen.
Unieke foto, A 1 jaartal 1956 staand vanaf links Tonnie Senders, Jan Raaijmakers (leider), Gerard van Laarhoven, Frans van de Wildenberg, Toontje Roosen, Jan Moonen. Tweede rij: Frans van Asperdt, Tonny Borgharts, Piet Senders, Joop van Delft en Martien van Houtem.
Voorste rij: Aaldering?, Ben Sleddens en ? van de Weijden.
Maar die kans wordt hem snel ontnomen. In 1957, hij is dan pas 19 jaar, overkomt hem een ongeluk. Dat gebeurt tijdens een voetbalwedstrijd in militaire dienst, bij de Marine. Een botsing met het hoofd kent een dodelijke afloop. Het is een harde klap voor de familie. Die dreunt nog na als in 1959, met de platte kar van boer Verberne, wordt verhuisd naar de Hoogstraat. De buren Wim Bierens en Harrie Manders helpen mee. Walther heeft dan al verkering met Truus en belooft het Kanaal over te komen om mee te helpen met verhuizen. Zodra hij echter in de vroege morgen arriveert aan de Kruisstraat, blijkt de vogel al gevlogen. Hij treft een leeg huis aan, zonder bewoners en inboedel.
Truus is lang een fervent lid van de Zeelster VKAJ, de vrouwelijke tak van de Kajotters. In 1962 trouwt ze met Walther Soetens en die komt van net over de Strijpse brug. Na wat overreding van Koos komt Walther deze kant op en speelt vijf jaren in UNA 1. In 1977 wordt hij zelfs voorzitter, tot in 1982.
Vader en dochter, ze lusten ‘m wel en gezelligheid is troef…
Daar komt – na tussenpaus Saar Schaminee - nog eens een periode van vier jaar bovenop (1983-1987). Ze krijgen twee zoons, John en Walther jr. die ook beide voor UNA uitkomen.
Truus en Walther in hun prachtige appartement aan de Houtwal…
John volgt later de liefde, richting Oerle en keert uiteindelijk jaren daarna toch nog terug bij UNA.
Zoon Piet wordt ook lid van UNA en fungeert meestal als keeper en ook leider van lagere elftallen, waarmee hij o.a. reizen maakt naar Willingen (Duitsland). De meesten zullen hem echter kennen vanwege andere activiteiten. In het Patronaat draait deze ‘derde’ van Delft jarenlang de plaatjes bij de Kajotters. En bij de eerste schermutselingen van zijn broers Cor en Jan op muzikaal gebied, is zijn ondersteuning eveneens onontbeerlijk. Als lid van UNA’s clubbladcommissie is ‘zijn’ Maria nuttig met het tekenen van illustraties en hijzelf met het ophalen van de reclames voor het dan zeer gerespecteerde clubblad Unaniem. Maar de grootste bekendheid ontleent Piet toch - samen met zijn vrouw Maria – aan activiteiten ten behoeve van haar priesterbroer in Sri Lanka. Totdat Piet overlijdt, ook veel te vroeg, in 2009.
De club ‘Unaniem’ in Frankrijk (Bretagne)…
Fransien werkt jarenlang op Koningshof, in de kinderopvang. Daarnaast is ze hulp in de huishouding. Als moeder Jana in 1963 overlijdt, neemt zij het drukke huishouden zonder blikken of blozen over. Iets waarvoor die van van Delft nu nog de handen voor op elkaar krijgen. Maar dat is dan postuum, want bij het oversteken van de weg wordt ze aangereden door een vrachtwagen. Ze knapt weliswaar op maar bij een nakomende operatie krijgt de dappere Fransien verkeerd bloed toegediend van een donor en overlijdt daaraan.
Jos is getrouwd met Mientje Dams, onder andere bekend als koffie serveerster bij de gemeenteambtenaren. Jos bevindt zich in het middenveld van de familie, hij is de vijfde van de acht en begint zijn arbeidzame leven bij de Bata, evenals andere bekende Zeelstenaren als Leo Moonen en Tinus Vennix. Later gaat hij werken bij Philips en wordt er intussen gevoetbald (tot zijn 33e in een lager elftal bij UNA). In het bloed van Jos huist toch wel het meest de vakbondsman die vader Koos was, met onder andere zijn lidmaatschap in de Ondernemingsraad van Philips. Bij de Bond van Ouderen in Huize Sele verricht hij als bestuurder ook veel ondersteunend werk en mag trots zijn op het – vooral door zijn stuwend werk - tot stand komen van een jeu de boules baan.
De muzikant bij uitstek binnen de familie is Cor. Als drummer maakt hij furore in diverse orkesten. Onder andere bij de Evergreens. Zijn reputatie reikt ver, want als drummer is er zelfs een TV optreden in het programma ‘Foxy Foxtrot’ (je weet wel ‘met zijn elastieke benen’).
The Coasters met een sterke van Delft bezetting (rechts op tournee in Reusel)….
Cor is van de gehele familie waarschijnlijk wel de meest fanatieke UNA aanhanger. Bij nagenoeg alle uitwedstrijden – en zeker thuis – is hij van de partij. Een pijnlijke periode was wel die waarin hij door onvrede een aantal jaren ontbrak.
UNA ons plekske
Bij gelegenheid van het 75-jarig bestaan van UNA wordt het nummer ‘UNA ons plekske’ gecomponeerd. Cor is daarbij samen met broer Jan – en met een arrangement van Tiny Eijkemans - onder de noemer van Santé, verantwoordelijk voor de compositie en uitvoering. Jarenlang klinkt het bij de veldopkomst van UNA’s thuiswedstrijden door de speakers. Met z’n aansprekende tekst wordt het door menigeen uit volle borst meegezongen. Verschrikkelijk jammer dat dit zo aan de club verklonken lied zomaar opzij geschoven is en niet meer als aanvangstune wordt gebruikt. Met de groep Santé, bestaande uit Wilko van der Looy en Jan en Cor van Delft, aanvankelijk ook nog Ton van Keulen, plus leider Nico van den Bliek, luisteren ze in de loop der jaren vele feesten op. Meestal in Zeelst maar ook wel erbuiten.
Over de voetbalcapriolen van Cor en Jan is weinig bekend. Wel, dat Cor al vroeg een enkelbreuk oploopt tijdens een voetbalwedstrijd van A1 tegen Schijndel, in het Dokter Janssen Toernooi. Daarmee is zijn voetbalcarrière een halt toegeroepen.
Jan heeft nog bij de jeugd van UNA gespeeld in C1 en B3. Daar is hij heel bescheiden over, maar als je op de foto het B3 team ziet, dan zijn dat alleen maar kanjers. Zijn voetbalactiviteiten vervagen eerst in de muzikaliteit met de Coasters bij de KAJ. En niet veel later in de mist van zijn verkering met Marian uit d’Ekker, na eerst flink indruk te hebben gemaakt met zijn nieuw aangeschafte tweedehandse Floret brommer. We schrijven dan begin zestiger jaren.
1963: B3 kampioen met o.a. bovenaan links Adje Coolen, dan Adriaan van de Boomen, Bert van de Linden, Jos Kusters, Henk Kamps, Chiel Broens en …vader Koos. Onder Jan van Delft, Henk Vlemmix, Jo Hendriks, Roy Ogi, Cor van Hest en Rinus van Raaij.
Mia tenslotte. Na het overlijden van moeder Jana, neemt Fransien de regie over in het gezin. Ze doet dat prima. Maar dan komt Fransien door de noodlottige nasleep van een verkeersongeluk ook te overlijden. Nu neemt Mia, de jongste nota bene, spontaan in het gezin ’t heft in handen. Ze doet dat op een geweldige manier. Zodanig, dat de overige gezinsleden haar daar tot op de dag van vandaag nog dankbaar voor zijn.
