UNA verdedigt met man en macht.

Abdiasis voelt de hete adem van twee spelers van DEM.

Rhoan Boudewijns zet zijn tegenstander de voet dwars.

Louisben Jagt houdt zijn tegenstander aan de zijlijn.

Raoul Bergraaf probeert de bal te veroveren.

Raoul Bergraaf over het been bij zijn tegenstander.

Terwijl DEM-UNA, zoals Huub de Ruyter het in deze kolommen zegt ‘om de kat zijn muziekinstrument’ gaat, is in deze allerlaatste competitieronde de spanning bovenin ongelofelijk hoog. Zelden vertoond, bij aanvang van de allerlaatste competitiewedstrijd: het verschil tussen de nummer 1 (Hercules) en 4 (ADO ’20) is precies één punt! Als je dan nog bedenkt dat die nummer 1uitgerekend nu tegen die nummer 4 speelt. De nummer 3 Gemert zal het uit moet doen tegen Hollandia, de ploeg met het rooie lichtje die zich nog altijd kan handhaven. Nadat de stofwolken zijn opgetrokken, blijkt dat de titel naar OFC gaat.   

Droevig
UNA vertoeft buiten dat strijdgewoel en speelt in Noord Holland dus om de kat z’n viool. Wat de basisopstelling betreft, heeft Harrie Gommans vandaag niet de beschikking over Thomas Horsten, Brian Boogers, Bassou Boulghalgh en Nick Tielemans. En dan bereikt de selectie vlak voor de aanvang de droevige boodschap van een overlijdensgeval bij de familie van Boekel. In verband daarmee spelen zowel Rob als Niek van Boekel – die allebei in de basis stonden – vandaag niet. In de startopstelling staan o.m. Rhoan Boudewijns, Raoul Bergraaf en Abdiasis Dahir.       

UNA komt stroef uit de startblokken vandaan. Opschudding ontstaat in de 18^e minuut als Louisben Jagt grof onderuit wordt geschoffeld en Builal Zejli er terecht met rood vanaf moet. ‘Erop en erover’ nu voor UNA? Zou je denken. Nee dat gebeurt niet. Erger nog, de 1-0 komt eraan en dat geschiedt – niet zo heel verwonderlijk met zo weinig koppers in onze gelederen – na een corner vlak voor rust. Timo Wolters kopt daaruit namens de blauw witten raak.

UNA moet in de tweede helft flink dus aan de bak. Maar helaas slagen onze mannen er nauwelijks om in de achterhoede van de tegenstander uiteen te spelen. Een enkele keer lukt dat wel. Zoals die ene prachtige aanval waarin Sten Senders de ingevallen Klaas Wijnsma perfect betrekt; deze schuift de bal in de voeten van Serhat Koç. Maar deze keer kan de schietgrage spits zijn specialiteit van ‘kansen benutten’ niet waar maken.

Dat doet hij wel zo’n 10 seconden voor tijd. Maar dat is het kalf met de naam UNA al verdronken, omdat Erkan Altun de thuisploeg twee minuten eerder al in veilige haven heeft geschoten (2-0). UNA biedt vandaag te weinig aanvallende kwaliteit om in Beverwijk meer af te dwingen.